Terug van weggeweest

Vraag een willekeurige zeiler van rond de 50 of hij de OK-jol kent. Grote kans dat hij zal antwoorden: “daar heb ik vroeger ook in gezeild”. In de jaren 60 en 70 nam de groei van deze sportieve eenmansboot een enorme vlucht.

Vooral in Zweden, Engeland, Denemarken en Frankrijk, maar ook in Nederland en Duitsland. Voor de Sneekweek 1964 hadden zich 25 OK-zeilers ingeschreven, vanaf 1965 tot 1976 moest er door de steeds toenemende aantallen gezeild worden in een A- en een B-groep.

Het einde van een tijdperk

Helaas, door de opkomst van de Laser werden er eind jaren 90 nog nauwelijks nieuwe OK´s gebouwd en verdwijnt de OK als wedstrijdboot van de Nederlandse wateren en de klasse-organisatie wordt opgeheven.

Op de weg terug

En dan, in 2010 doen Robert Bancken (huidig voorzitter van de nieuwe opgerichte klasseorganisatie) en Jan Siebe de Vries uit Oosterzee mee aan het EK tijdens de SpringCup bij Medemblik. Een evenement waar sinds jaar en dag met name een grote groep Engelse zeilers aan meedoet. Rond het Tjeukemeer, waar de familie de Vries woont, waren steeds meer OK-jollen te zien. Wietze Huitema, die de Nederlandse OK-jol website in de lucht bracht, speurde de ene na de andere ok-jol op en restaureerde die. Daarnaast bleek hij via internet veel kennis te delen.

Een trainingsweekend op dat zelfde Tjeukemeer, werd een jaar later gevolgd door de Easterseeregatta. Die regatta kreeg in 2016 volgens de KNWV officieel de status van klassekampioenschap, maar voor de buitenlandse zeilers was deze wedstrijdserie al de Dutch Nationals (gewonnen door Dirk Dame uit Duitsland).